Türkiye’de Çalışma Saatleri

1-Türkiye’de Normal Çalışma Saatleri:

Türkiye ‘de 4857 sayılı İş Kanunu’nun 63. maddesi uyarınca normal çalışma süresi genel olarak haftada en çok 45 saattir. Taraflarca aksi kararlaştırılmadıkça haftalık çalışma süresi, haftanın çalışılan günlerine eşit ölçüde bölünerek işyerinde uygulanır. Tarafların anlaşması halinde haftalık normal çalışma süresi, günde 11 saati aşmamak koşulu ile haftanın çalışılan günlerine farklı şekilde dağıtılabilir. Bu durumda, bir işçinin haftalık ortalama çalışma süresi iki ay içinde haftalık normal çalışma süresi olan 45 saati aşamaz. Bu iki aylık intibak süresi toplu iş sözleşmesi ile 4 aya kadar artırılabilir.

2- Türkiye’de Çalışma Süresinden Sayılan Haller

Aşağıda yazılı süreler, işçi işyerinde çalışmamış ve herhangi bir iş yapmamış olsa bile, işçilerin günlük çalışma süresinden sayılır:

a- Madenlerde, taş ocaklarında veya her ne şekilde olursa olsun yeraltında veya su altında yapılan bir iş için işçilerin maden ocaklarına, galerilere veya asıl çalışma bölgesine inmeleri veya girmeleri ve daha sonra çıkmaları için gerekli süreler;

b- İşçinin işveren tarafından işyerinden başka bir yere çalışmaya gönderilmesi sırasında seyahatte geçen süre;

c- İşyerinde bulunup da çalışmayan, her an çalışmaya hazır olan ve kendisine iş verilmesini bekleyen işçinin boşta geçirdiği süreler

d- İşçinin işveren tarafından başka bir yere gönderilmesi veya işverenin evinde veya bürosunda yahut işverenle ilgili herhangi bir yerde çalıştırılması sebebiyle asıl işini yapmaksızın geçirdiği süreler

e- Emziren kadın işçinin çocuğunu emzirmesi için ayrılan zaman;

f- Demiryolları, karayolları ve köprülerin yapımı, korunması, onarımı ve tadili gibi işçilerin ikametgahlarından uzak bir işyerine toplu olarak götürülüp getirilmelerini gerektiren işlerde, işçilerin toplu ve düzenli bir şekilde götürülüp getirilmeleri sırasında geçen süreler.

İşin niteliğinden sayılmayan işlerde işveren tarafından sırf bu işlerin görülmesi için işyerine gidiş ve dönüşlerde araç üzerinde geçirilen süreler çalışma sürelerine dahil değildir.

3-Günlük Çalışmanın Başlama ve Bitiş Saatleri

Günlük çalışmanın başlama ve bitiş saatleri ile ara dinlenme süresi işyerinde işçilere duyurulur. İşin niteliğine göre işin başlama ve bitiş saatleri farklı düzenlenebilir. Bu noktada Türkiye’deki günlük çalışma saatlerine uyulması önemlidir.

4-Dinlenme Molası:

Dinlenme molası, yerel geleneklere göre günlük çalışma saatlerinin ortalama bir süresinde ve söz konusu işin gerektirdiği şekilde düzenlenir ve aşağıdaki gibi olabilir:

a- Dört saat veya daha kısa süreli bir iş için on beş dakika,

b- Dört saatten fazla ve yedi buçuk saate kadar (ve bu süre dahil) olan bir iş için yarım saat,

c- Yedi buçuk saatten fazla süren bir iş için bir saat,

Yukarıda belirtilen dinlenme süresi asgari ve süreklidir. Ancak, iklim, mevsim, yerel gelenekler ve işin niteliği göz önünde bulundurularak ara dinlenmesi anlaşma ile kesintili olarak kullanılabilir. Ara dinlenmesi, işçiler tarafından işyerinde aynı veya farklı zamanlarda kullanılabilir. Ara dinlenmesi çalışma süresine dahil değildir.

5- Gece Süresi ve Gece Çalışmaları:

Çalışma hayatında “gece” en geç saat 20.00’de başlar, en erken saat 06.00’da sona erer ve en fazla 11 saat sürer. Bir işçinin gece vardiyası yedi buçuk saati geçemez. Gece vardiyasında çalıştırılan işçilerin sağlık durumlarının gece çalışmasına uygun olduğunu belgelemek üzere çalışma öncesinde sağlık raporu alınır. Gece çalışan işçiler en az iki yılda bir işveren tarafından periyodik sağlık taramasından geçirilir. İşçilerin sağlık taraması masrafları işveren tarafından karşılanır. Gece vardiyası nedeniyle sağlık durumunun bozulduğuna dair rapor ibraz eden işçiye, işveren tarafından mümkünse gündüz vardiyasında durumuna uygun bir iş verilir. İşveren, gece çalıştırdığı işçilerin listesini ve bu işçileri çalıştırmadan önce aldığı periyodik sağlık raporunun bir örneğini Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’nın ilgili bölge müdürlüğüne vermekle yükümlüdür. Gece ve gündüz işletilen ve nöbetleşe vardiya uygulanan işlerde vardiyalar, bir iş haftası gece çalıştırılan işçilerin ertesi hafta gündüz vardiyasında çalıştırılmalarını sağlayacak şekilde düzenlenir. Gece ve gündüz vardiyaları için iki haftada bir dönüşümlü çalışma da uygulanabilir. Vardiyası değiştirilecek işçi, kesintisiz en az 11 saat dinlendirilmeden bir sonraki vardiyada çalışmaya zorlanamaz. Postalar Halinde İşçi Çalıştırılarak Yürütülen İşlerde Çalışmalara İlişkin Özel Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik bu konuda ayrıntılı bir yasal düzenlemedir. Gece Postalarında Çalışan Kadınların Çalıştırılma Koşulları Hakkında Yönetmelik de kadınlara yönelik bir diğer ayrıntılı yasal düzenlemedir.

6-Telafi Çalışması:

İşveren, zorlayıcı sebeplerle işin durması, ulusal bayram ve genel tatillerden önce ve sonra işyerinin tatil edilmesi veya benzer nedenlerle işyerinde normal çalışma sürelerinin önemli ölçüde altında çalışılması veya tamamen tatil edilmesi ya da işçinin talebi ile kendisine izin verilmesi hallerinde, iki ay içinde çalışılmayan günler için telafi çalışması yaptırabilir. Bu çalışmalar fazla çalışma veya fazla sürelerle çalışma sayılmaz. Telafi çalışması günde üç saatten fazla olamaz ve telafi çalışması ile birlikte toplam çalışma süresi 11 saati geçemez. Çalışılmayan günlerde telafi çalışması yapılamaz.

7-Kısa Çalışma ve Kısa Çalışma Ödeneği:

Kısa çalışma, işverenin genel ekonomik kriz veya diğer doğal afetler nedeniyle işyerindeki haftalık çalışma sürelerini geçici olarak önemli ölçüde azaltması veya işyerinde faaliyetin tamamen veya kısmen geçici olarak durdurulması hallerinde söz konusu olur. Bu durumda işveren, durumu derhal Türkiye İş Kurumuna ve varsa toplu iş sözleşmesinin tarafı olan sendikaya gerekçesini de belirten bir yazı ile bildirmek zorundadır. Talebin uygun olup olmadığı Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından belirlenir. Bu maddede belirtilen nedenlerle işin en az dört hafta süreyle geçici olarak durması veya kısa çalışma yapılması hallerinde işçilere çalışılmayan günler için işsizlik sigortasından kısa çalışma ödeneği verilir. Kısa çalışma, doğal afetin devam ettiği süreyi ve her halükarda üç ayı geçemez. Bir işçinin kısa çalışma ödeneğine hak kazanabilmesi için, çalışma süreleri ve işsizlik sigortası primi ödenen gün sayısı bakımından işsizlik ödeneğine hak kazanma koşullarını sağlaması gerekir. Günlük kısa çalışma ödeneğinin miktarı işsizlik ödeneğinin miktarına eşittir. İşçinin kısa çalışma ödeneği aldığı dönemde hastalık sigortası ve analık sigortası primleri İşsizlik Sigortası Fonu tarafından 2/3 oranında Sosyal Sigortalar Kurumuna aktarılır. Bu primler, sigorta primlerinin hesaplanmasında kullanılan en alt kazanç sınırı üzerinden hesaplanır. İşsizlik ödeneğinden yararlanma süresi dolmadan yeniden çalışmaya başlayan işçi, 4447 sayılı Kanundaki işsizlik sigortasından yararlanma şartları gerçekleşmeden işini kaybederse, kısa çalışma ödeneği aldığı süre düşüldükten sonra hak ettiği önceki işsizlik ödeneği süresi doluncaya kadar işsizlik ödeneği alır. İşçinin kısa çalışma ödeneği aldığı dönemde istirahat alması halinde, geçici iş göremezlik ödeneği miktarı kısa çalışma ödeneği miktarını geçemez. Bu maddede belirtilen hastalık ve analık sigortası primleri geçici iş göremezlik ödeneğinin ödendiği süre boyunca ödenmez.

Kısa Çalışma ve Kısa Çalışma Ödeneği Hakkında Yönetmelik’te detaylı bir açıklama, Kısa Çalışma ve Kısa Çalışma Ödeneği Hakkında Yönetmelik’te ise detaylı bir yasal düzenleme yer almaktadır.

8-Haftalık İş Gününe Bölünemeyen Çalışma Süreleri

Karayolları, demiryolları, deniz, göl ve akarsularda transit geçen araçlarla yapılan ve 854 sayılı Deniz İş Kanunu’na tabi olmayan taşıma işleri gibi işin niteliği dolayısıyla çalışma sürelerinin haftanın çalışılan günlerine bölünmesi suretiyle yürütülmesi mümkün olmayan işlerde, Türkiye’de bir çalışma dönemi içindeki çalışma süresi, bu dönem içindeki hafta sayısının haftalık 45 çalışma saati ile çarpılması sonucu bulunan miktarı (yani bir denkleştirme dönemi içindeki hafta sayısını) geçemez, işin yapılması için gereken en az iki ay ve en fazla altı aylık bir uyum süresi içindeki hafta sayısı). Çalışma saatlerinin haftalara tam olarak bölünmesinin mümkün olmadığı durumlarda, çalışma saatleri iş günleri üzerinden hesaplanır ve her iş günü 7,5 çalışma saati olarak kabul edilir. Bir çalışma dönemi içindeki haftalık çalışma süresi, yukarıda belirtilen işler için 45 saatten az veya fazla olabilir. Ancak, haftalık çalışma saati ortalaması, kararlaştırılan bir çalışma döneminde 45 saati aşamaz. Toplam çalışma saatleri, yoğun çalışma haftası veya haftalarından sonraki dönemde daha az çalışılarak normal çalışma saatleri toplamını aşmayacak şekilde mahsup edilir.

Ayrıntılı yasal düzenleme Haftalık İş Günlerine Bölünemeyen Çalışma Süreleri Yönetmeliği’nde yer almaktadır.

9-Hazırlık – Tamamlama ve Temizlik İşleri:

Hazırlama, tamamlama ve temizleme işlerinin, işi sadece bu işleri yapmakla sınırlı olan işçiler tarafından yapılmayıp, işletmenin asıl işçileri tarafından kendi işlerine ek olarak yapılması halinde, bu işlerin asıl işin günlük çalışma süresinden önce veya sonra yapılması, teknik bir zorunluluğun bulunmasına veya bu işlerin asıl işin yapılması sırasında yapılmasının sağlık ve güvenlik yönünden sakıncalı olması koşuluna bağlıdır. Asıl iş için belirlenen günlük çalışma süresine ek olarak, bu sürenin başlamasından önce veya bitiminden sonra hazırlık, tamamlama ve temizleme işlerinde çalışacak işçiler 4857 sayılı İş Kanunu’na göre günde en çok iki saat daha fazla çalıştırılabilirler. İşyerinde hazırlama, tamamlama ve temizleme işlerinin işçiler tarafından nöbetleşe yapılması zorunludur. Ancak, hazırlama, tamamlama ve temizleme işlerinin niteliği, bu işlerin sadece belirli ve eğitimli işçiler tarafından yapılmasını gerektiriyorsa ve işyerinde dönüşümlü olarak çalışacak yeterli sayıda kalifiye işçi yoksa, bu işler her zaman aynı işçiler tarafından yapılabilir. Hazırlık, tamamlama ve temizlik işleri de dahil olmak üzere işyerindeki günlük çalışma süresi 11 saati geçemez. Günlük normal çalışma saatleri dışında yapılan hazırlama, tamamlama ve temizleme işleri ile fazla çalışma sürelerinin toplamı bir yılda iki yüz yetmiş saati geçemez.

Hazırlık, tamamlama ve temizlik işlerini yapacak işçi sayısı aşağıdakileri geçemez

  • 1-15 çalışanı olan bir işletme için 3,
  • 16-30 çalışanı olan bir işletme için 4,
  • 31-60 çalışanı olan bir işletme için 6,
  • 61-80 çalışanı olan bir işletme için 8,
  • 81-100 çalışanı olan bir işletme için 10,
  • 100’den fazla çalışanı olan bir işletme için toplam çalışan sayısının yüzde onu.

Hazırlama, tamamlama ve temizleme işlerinin belirli riskler içermesi ve belirli bilgi, beceri ve deneyim gerektirmesi durumunda, bu işlerde çalışacak işçiler, çalıştıkları bölüm ve mesleki eğitimleri göz önünde bulundurularak seçilir.

Hazırlama, tamamlama ve temizleme işlerinin, işletmenin asıl işçilerinden bağımsız olarak ve münhasıran bu işi yapmak üzere istihdam edilen işçiler tarafından yapılması halinde 4857 sayılı Kanunun genel hükümleri uygulanır.

Hazırlama-Tamamlama ve Temizleme İşleri Yönetmeliği ayrıntılı yasal düzenlemeyi sağlamaktadır.

10-İşçiler Tarafından Vardiyalı Olarak Yürütülen İşler:

İşveren veya işveren vekili, birbirini izleyen ve sürekli vardiyalar halinde işçi çalıştırılarak yürütülen veya niteliği gereği nöbetleşe yapılan işlerde, vardiya sayısını, her vardiyanın başlama ve bitiş saatlerini, vardiyalarda çalışan işçilerin ad ve soyadlarını, ara dinlenmelerini, haftada tatil günlerini ve bunlarla ilgili değişiklikleri derleyerek işçilerin kolayca görebilecekleri ve okuyabilecekleri bir yere asmakla yükümlüdür.

İşçi postaları;

a- Nitelikleri gereği birbirini izleyen sürekli vardiyalar halinde çalışan işçiler tarafından yürütülen işlerde, vardiya sayısı 24 saat içinde en az üç vardiya çalışılacak şekilde düzenlenir.

b- (a-) bendinde yer almayan ve vardiyalı olarak yürütülen diğer işlerde 24 saat içindeki vardiya sayısı ve her vardiyadaki çalışma süresi “Normal Çalışma Süreleri” bölümünde açıklanan Türkiye’deki günlük çalışma süresini aşmayacak şekilde düzenlenir.

c- Sağlık kuralları bakımından 7,5 saat veya daha az çalışılması gereken işlerde, işçinin vardiya sayısı ve her vardiyadaki çalışma süresi “Günde 7,5 Saat veya Daha Az Çalışılması Gereken İşler” bölümünde açıklanan günlük çalışma süresini aşmayacak şekilde düzenlenir.

d- İşçi vardiya sayısı, 10.09.1960 tarihli ve 79 sayılı Milli Korunma Suçlarının Affına, Milli Korunma Teşkilat, Sermaye ve Fon Hesaplarının Tasfiyesine ve Bazı Hükümler İhdasına Dair Kanunun 6 ncı maddesi ile 22.05.2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanununun 43 üncü maddesinin olağanüstü hallerde fazla çalışmaya ilişkin hükümleri esas alınarak düzenlenir.

Gece saat 20.00 ile sabah 06.00 arasındaki işçi vardiyalarında reşit olmayan (18 yaşından küçük) ve genç işçi çalıştırılması yasaktır.

Tek vardiyada yürütülen işlerde vardiya sayısının ikiye veya daha fazlaya çıkarılması ya da üç vardiyalı bir işletmede günlük çalışma süresinin 7,5 saatten az olması halinde, çalışma sürelerinin azalması nedeniyle işçi ücretlerinden herhangi bir şekilde indirim yapılamaz.

Gece ve gündüz yapılan ve nöbetleşe işçi postaları ile yürütülen işlerde postalar, en çok bir iş haftası gece çalıştırılan işçiler, ondan sonraki ikinci iş haftasında gündüz çalıştırılacak ve postalar birbirinin yerini alacak şekilde düzenlenir. Zorunlu olmadıkça işçilerin vardiyaları değiştirilemez. Gece postaları nedeniyle durumunun kötüleştiğini raporla belgeleyen işçiye, işverenin imkânları ölçüsünde gündüz postasında iş verilir. İşin niteliği, işleyişi, iş sağlığı ve güvenliği göz önünde bulundurularak gece ve gündüz vardiyalarında ikişer haftalık rotasyonlar da uygulanabilir. Vardiya değişiminde işçi, en az 11 saat kesintisiz dinlenme fırsatı verilmeden çalışmaya zorlanamaz. Bu hüküm vardiyası değiştirilen işçiler için de uygulanır.

Vardiyalı olarak çalışılan işlerde işçilere ara dinlenmesi verilir. İşin niteliği bir işyerinin aynı bölümünde çalışan işçilerin tümüne aynı zamanda ara dinlenmesi verilmesine olanak vermiyorsa, ara dinlenmesi İş Kanunu ve Yönetmelikteki esaslara göre çalışma süresinin ortasından başlayarak gruplar halinde ve birbiri ardına işçilere verilir. Postalar halinde işçi çalıştırılarak yürütülen işlerde işçilere nöbetleşe olarak haftanın her gününde 24 saatten az olmamak üzere hafta tatili verilmesi zorunludur.

İşveren veya işveren vekili, her vardiyada çalışan işçilerin ad ve soyadlarını içeren bir listesini ve bu işçilerin işe alınmalarından önce alınan periyodik sağlık raporunun bir örneğini Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’nın ilgili bölge müdürlüğüne vermekle yükümlüdür.

Postalar Halinde İşçi Çalıştırılarak Yürütülen İşlerde Çalışmalara İlişkin Özel Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik bu konuda ayrıntılı bir yasal düzenlemedir.

11-Türkiye’de Fazla Çalışma ve Fazla Sürelerle Çalışma:

11.1-Genel Tanım:

Kanunda belirtilen koşullar altında haftalık çalışma süresinin 45 saati aşması halinde fazla çalışma söz konusu olur. Fazla çalışma, haftalık çalışma süresinin sözleşmeyle 45 saatin altında kararlaştırıldığı durumlarda 45 saatin aşılmasıyla ortaya çıkar ve 45 saate kadar çalışmayı tanımlar. Denkleştirme esasının uygulandığı hallerde, işçinin haftalık ortalama çalışma süresi, normal haftalık çalışma süresini aşmamak koşulu ile belirli haftalarda toplam 45 saati aşsa dahi, bu çalışmalar fazla çalışma sayılmaz. Fazla çalışma için saat başına verilen ücret, standart ücretin saat başına düşen miktarının %50 artırılması suretiyle ödenir. Fazla çalışma yapılması halinde saat başına verilecek fazla çalışma ücreti, standart ücretin saat başına düşen miktarının %25’i oranında ödenir.

Fazla çalışma veya fazla sürelerle çalışma yapan işçi, bu çalışmalar karşılığı zamlı ücret yerine, fazla çalıştığı her saat karşılığında bir saat otuz dakikanın, fazla sürelerle çalıştığı her saat karşılığında bir saat onbeş dakikanın serbest zaman olarak kullandırılması için işverene yazılı olarak başvurabilir. İşçi, hak kazandığı serbest zamanı, 6 ay içinde işverene yazılı olarak bildirmek şartıyla, işverence belirlenen tarihten itibaren iş günleri içinde, işin veya işletmenin gereklerine göre ücretinden herhangi bir kesinti yapılmaksızın sürekli olarak kullanır. Serbest zaman, İş Kanunu ve ilgili sözleşmede belirtildiği üzere, çalışılmayan günlerde ve izin günlerinde kullanılamaz.

İş Kanunu ile ilgili ayrıntılı yasal düzenleme Fazla Çalışma ve Fazla Sürelerle Çalışma Yönetmeliği’nde yer almaktadır.

11.2-Fazla çalışma yapılmasına izin verilmeyen işler:

  • İş Kanunu’nun 63. maddesinin son fıkrası uyarınca, sağlık kuralları bakımından günde ancak 7,5 saat veya daha az çalışılması gereken bir iş,
  • Aynı Kanunun 69 uncu maddesinin birinci fıkrasında yer alan tanıma göre gündüz yapılan bir iş gece yapılmış sayılır (ancak Yönetmelikte gündüz işi sayılan işlerin yanı sıra gece de fazla çalışma yapılabilir),
  • Maden ocakları, kablo döşenmesi, kanalizasyon ve tünel inşaatı durumunda yer ve su altında yapılan işler.

Yukarıda açıklanan durumlarda fazla çalışmaya izin verilmez.

11.3-Aşırı çalışmaya izin verilmeyen işçiler:

  • Reşit olmayan (18 yaş altı) çalışanlar,
  • İş sözleşmesinde veya toplu iş sözleşmesinde fazla çalışma konusunda önceden veya sonradan anlaşmış olsalar dahi, işyeri hekimi veya diğer hekimlerden birinin raporu ile sağlık durumunun uygun olmadığı belgelenen işçiler,
  • Hamile çalışanlar veya yakın zamanda doğum yapmış ve emziren çalışanlar,
  • Yarı zamanlı iş sözleşmesi olan işçiler,

Fazla çalışmaya izin verilmeyebilir.

Kısmi süreli iş sözleşmesi ile çalışan işçilere de fazla mesai yaptırılamaz.

11.4-Fazla Çalışma İçin İşçinin Onayı:

Fazla çalışma ve fazla sürelerle çalışma için işçinin yazılı onayının alınması zorunludur. Doğal afet veya olağanüstü hallerde fazla çalışma veya fazla sürelerle çalışma için işçinin rızası aranmaz. Bu muvafakat, fazla çalışma yaptıran işveren tarafından yılbaşında işçilerden yazılı olarak alınır ve özlük dosyasında muhafaza edilir.

11.5-Fazla Çalışma Sınırı:

Fazla çalışma sürelerinin toplamı yılda 270 saati geçemez. Bu süre sınırı, işletmeler veya işlerle değil, çalışanların kendileriyle ilgilidir. Fazla çalışma veya fazla sürelerle çalışma sürelerinin hesaplanmasında yarım saatten az süreler yarım saat, yarım saatten fazla süreler bir saat olarak kabul edilir.

11.6-Fazla Çalışmanın Belgelendirilmesi:

İşveren, fazla çalışma ve fazla sürelerle çalışma yapan işçileri ve fazla çalışma ve fazla sürelerle çalışma saatlerini gösteren bir belge düzenlemek ve imzalı bir örneğini işçilerin özlük dosyasında saklamak zorundadır. İşçilerin fazla çalışma ve fazla sürelerle çalışma ücretleri 4857 sayılı İş Kanunu’nun 32. ve 34. maddeleri uyarınca normal ücretleri ile birlikte ödenir. Bu ödeme, İş Kanunu’nun 37. maddesi uyarınca işçiye verilmesi gereken ücret bordrolarında ve ücret pusulasında açıkça gösterilir.

11.7-Mücbir Sebepler Nedeniyle Fazla Çalışma:

Bir arıza sırasında veya muhtemel bir arıza halinde veya makine veya teçhizat için derhal yapılması gereken acil işlerde veya işletmenin normal çalışmasını aşmamak şartıyla mücbir sebeplerin ortaya çıkması halinde işçilerin tamamı veya bir kısmı fazla çalıştırılabilir. Bu durumda fazla çalışma yapan işçilere uygun bir dinlenme molası verilmesi gerekmektedir. Ücret, mücbir sebepler nedeniyle yapılan fazla çalışmalar için yukarıda açıklandığı şekilde artırılarak ödenir.

11.8-Olağanüstü Hallerde Fazla Çalışma:

Seferberlik sırasında milli savunmanın gereklerini karşılayan bir işte fazla çalışma yapılmasına lüzum görüldüğü takdirde, Bakanlar Kurulu seferberlik süresini aşmamak şartıyla işlerin çeşidine ve ihtiyacın derecesine göre günlük çalışma sürelerini işçinin en çok çalışma gücüne kadar artırabilir. Bu şekilde fazla çalışma yaptırılan işçilere ücret yukarıda açıklandığı şekilde artırılarak ödenir.

12- Günde 7,5 Saat veya Daha Az Çalışılması Gereken İşler

Sağlık Kuralları Bakımından Günde Ancak 7,5 Saat veya Daha Az Çalışılması Gereken İşler Hakkında Yönetmelik ayrıntılı yasal düzenlemeyi içermektedir.

Başka İş Yapma Yasağı:

Yukarıda II. ve II. maddelerde tanımlanan işleri yapan işçilere, o iş için belirlenen günlük azami çalışma saatlerinden sonra başka işler yaptırılamaz.

Fazla Çalışma Yasağı:

Yukarıda II. ve II. maddelerde tanımlanan işlerde fazla çalışma yapılamaz.

Bildirim Yükümlülüğü:

Yukarıdaki II. ve II. maddelerde belirtilen işlerden herhangi birini veya birkaçını sürekli veya ara sıra yapan işveren, bu işlerin türünü, niteliğini, yapılma süresini, bu işlerde çalıştırılacak işçi sayısını, erkek ve kadın işçiler ayrı ayrı gösterilmek suretiyle Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının ilgili bölge müdürlüğüne yazılı olarak bildirmekle yükümlüdür.

Türkiye’de Hafta Sonu Maaşları hakkında bilgi almak için tıklayınız.

Vizyonumuz, iş hedeflerinizle uyumlu olarak işbirliği ve büyümeyi hedeflemektedir.

    Contact Us